اصفهان؛ نصف جهان یا نصف خاک های ایران؟!

دیدار نهایی سوپرجام ایران در حالی در ورزشگاه نقش جهان اصفهان برگزار شد که قبل از هر چیزی ضعف آشکار مدیرکل ورزش و جوانان این استان را نشان داد.

به گزارش روشن خبر، خیابان های منتهی به این ورزشگاه به شکل غیر قابل باوری در تسخیر گرد و خاک های وحشتناک بود.
به خصوص در ضلع غربی این ورزشگاه هیچ کس جرات پارک خودرو خود را نداشت چرا که در لابه لای گرد و خاک ها کسی جایی برای پارک پیدا نمیکرد.
گرچه برخی از خیابان ها و ورودی های منتهی به این ورزشگاه مجهز بودند و مشکلی نداشتند اما برای ورزشگاهی به این زیبایی حتی ۱۰۰ متر هم خاکی باشد قابل دفاع نیست چه برسد به چند هزار متر.
بسیاری از هواداران برای رسیدن به سکوها باید چند کیلومتر را در خاک ها طی می کردند تا به مسیر اصلی می رسیدند.

خبرنگار روشن خبر تعداد زیادی از مردم را در بین راه مشاهده کرد که از شدت گرد و خاک ها و بیماری آسم، همراه با سرفه های مداوم از حال رفته بودند.
به هر حال همین اسم نصف جهان خودش کافی بود تا مدیرکل ورزش و جوانان این استان آستین همت بالا میزد و این مسیر را مهیای ورزش دوستان می کرد.

به نظر می رسد در بیشتر مواقع پول تنها راه نیست و اگر مدیریت نباشد حتی استانی مانند اصفهان هم غرق در گرد و خاک می شود.
همین یک مورد کافیست تا مقایسه ای کنیم مدیرکل ورزش و جوانان یک استان پر ثروت و توسعه یافته ای مانند اصفهان را با مدیرکل ورزش و جوانان یک استان محروم مانند کهگیلویه و بویراحمد.
آنجا پول هست اما مدیریت نیست اما مدیرکل ورزش اینجا شبانه روز برای سامان دادن به ورزش در تلاش است.
مدیران آنجا کت و شلوار می پوشند و بر صندلی تکیه میزنند مدیرکل ورزش اینجا تیپ ورزشی می زند و این ورزشگاه و آن ورزشگاه با ورزشکاران برای حل معضلات می دود.
آنجا پول هست اما چمن ها پر از خاک می شوند اما مجید پارسایی در این استان از این روستا به ان روستا  می رودتا زمین های خاکی را چمن کند.

به هر حال برخی از مواقع باید قدر استان خودمان و مدیران خودمان‌ را بیشتر بدانیم.