صدای طبیعت؛ ندای مسئولیت ما

یادداشت/روشن خبر /مجید شهبازی

به نام آن‌که زیبایی را در جان طبیعت دمید

مردم شریف استان چهارفصل کهگیلویه و بویراحمد و فرهنگیان گرامی…

طبیعت، این میراث بی‌ادعای خداوند، سال‌هاست بی‌هیاهو با ما زیسته و سخاوتمندانه به ما و نیاکان‌مان زندگی بخشیده است. اما امروز، بیش از هر زمان دیگر در معرض خطر است و به مراقبت ما نیاز دارد.

درختان بلوط، این نگهبانان خاموش کوهستان، سال‌هاست سایه‌بان خاک و جان ما بوده‌اند؛ تنفس‌مان از وجود آن‌هاست و فرزندان‌مان چشم در چشم‌شان بزرگ شده‌اند.

اما افسوس، گاه در برابر چند گونی زغال، این ارزش دیرین را به آتش می‌سپاریم. گاه سود اندک، چشم‌مان را بر ریشه‌هایی می‌بندد که نسل‌ها برای استواری‌شان صبر کرده‌اند.

در مناطق گچساران، کهگیلویه، چاروسا، بهمئی و لنده، با اقلیمی خشک و مستعد آتش‌سوزی، هر شعله‌ می‌تواند فاجعه‌ای بزرگ بیافریند. هر هیزم نیم‌سوخته، ممکن است خانه‌ی هزاران پرنده و آغوش هزاران درخت را خاکستر کند.

بیایید بیاموزیم که هیچ سودی، حتی کلان، نمی‌تواند جایگزین برکتی شود که در یک جنگل زنده و یک درخت ایستاده نهفته است.

اما فرهنگیان عزیز،

شما که با جان و دل، بذر آگاهی در ذهن دانش‌آموزان می‌کارید، می‌توانید سنگر اول دفاع از این طبیعت باشید.

با یک جمله، با یک گفت‌وگوی ساده در کلاس، با یک برنامه‌ی محیط‌زیستی، می‌توان فرهنگ پاسداشت طبیعت را در دل نسل آینده کاشت و تأثیرگذاری آن در خانواده‌ها را مشاهده کرد.

به فرزندان‌مان یاد دهیم که زمین را همان‌گونه که به ما رسیده، به نسل بعدی بسپاریم.

اما مردم خوب و فهیم استان،

شما بهتر از هر کسی، ارزش این سرزمین را می‌دانید. بیایید نگذاریم زیبایی‌اش قربانی بی‌توجهی یا فقر فرهنگ زیست‌محیطی شود.

دست در دست هم، برای درختان بلوط، برای رودخانه‌های خشک‌شده، برای کوه‌های خسته، برای خاکی که تشنه مانده، کاری کنیم.

پیشگیری از آتش‌سوزی، نه فقط وظیفه، که تعهدی انسانی و اخلاقی است.

بیایید طبیعت را نه منبعی برای سود، بلکه بستری برای زندگی، و نه سوختنی برای زغال، که سایه‌ای برای آرامش ببینیم.

با نگاه ما، این سرمایه‌های زندگی‌ساز می‌توانند باقی بمانند. با همدلی ما، آینده‌ای سبز ممکن است.

با سپاس و احترام

برادر کوچکی از میان شما