آقای رئیس جمهور به نظر می رسد “دعوا لازم” شده ای!

✍️ حیدر آریائی نژاد/روشن خبر

دکتر مسعود پزشکیان ، علاوه بر داشتن جنبه های کاریزماتیک شخصیتی و رفتارهای عام پسند که جدای از سلیقه و اندیشه سیاسی ایشان، در جذب نظر اکثریت شرکت کننده و موفقیت در عرصه انتخابات تاثیرگذار بود ،‌ از بدو ورود به این میدان ، شعاری را تحت عنوان “وفاق ملی” مطرح را کرد که ترجمه و معادل عامیانه ی آن در ادبیات ایشان ، اینگونه مطرح شد:

*”ما نباید با هم دعوا کنیم ، ما باید دعوا را بذاریم کنار”*

ایشان در لوای این شعار، بنا را بر همدلی همه جریان های سیاسی و استفاده از نیروی های نخبه و کارآمد حتی از تشکیلات سیاسی رقیب ولو به قیمت بی توجهی به چهره های تاثیرگذار در موفقیت خود در کارزار انتخابات گذاشت!

شعار ، شعار زیبایی ست ، پیامی مبنی بر زندگی مسالمت آمیز ، آرامش و صلح دارد و کدام عقل سلیم است که وفاق را نپسندند و یا طرفدار دعوا باشد؟!

اما گویی همچنان که تعریف “وطن” ، به معنای آب و خاک و محل پرورش و رشد و پیشرفت و امکان برخورداری همه فرزندان ایران از امکانات موجود ، بدون توجه به رنگ‌ و نژاد و مذهب و غیره که باید اینگونه باشد و نیست ، فقط گهگاهی ، آن هم در مواقع لازم و احساس خطرِ از دست دادن قدرت ، در ادبیات اقتدار طلبان ، نمود پیدا می کند ، به نظر می رسد این بار “وفاق” نیز همان مسیر را پیدا کرده است و به کام صاحبان رانت و قدرت ترجمه می شود!
آیا باید در هر شرایطی وفاق ادامه یابد و جلوی دعوا را گرفت؟
آیا باید به همه خواسته های کسانی که در مقاطع زمانی مختلف از نفوذ خود سوء استفاده کرده و صاحب موقعیت و امتیاز شده اند تن داد و با آنها کنار آمد؟

آیا وقت دعوا نرسیده است؟
اگر قرار است در، بر همان پاشنه بچرخد ،
اگر قرار است جلوی رانت و فساد گرفته نشود ،
اگر قرار است ، سهم صاحبان قدرت در تقسیم بودجه به همان روال گذشته داده شود ،

اگر در ردیف های بودجه دستگاه های عریض و طویل ، هم عرض و تکراری که جز سهم خواهی و حیف و میل برداشت دیگری نمی توان از آن داشت ، نتوان تجدید نظر کرد و جلوی آن را گرفت ، اصلا امتیاز شما نسبت به دیگران چیست و در شعار های خوش رنگ و لعاب تان‌ چه هدفی را دنبال می کردید؟

کنار آمدن با شرایط گذشته ، جز توافق یا همان “وفاق” بر روی تقسیم و توزیع رانت و فساد و بهره کشی از گرده ملتی که زیر فشار اقتصاد بیمار ، له‌ شده و آه ندارند که با ناله سودا کنند ، چه عنوانی می توان برایش گذاشت و چه نتیجه سودمند و دستاوردی برای مردم خواهد داشت؟

آیا وقت مخالفت با این روند نامیمون خانه برانداز ، که حاصلی جز فقر و فلاکت نداشت نرسیده است؟

آقای رئیس جمهور از لاک مدارا و مسالمتِ پر هزینه بیا بیرون ؛
به نظر می رسد ، برای دفاع از حقوق مردم، برای رفع فیلترینگ، برای برچیدن خشونت گشت ارشاد، برای کنترل آتش به اختیاران خیابانی و برای احیای اختیارات قانونی رئیس جمهور و سایر وعده های انتخاباتی،
*”دعوا لازم”* شده ای!

به پشتوانه رای مردم‌ و حفظ امید به تغییر روند موجود، کمی خشونت و اقتدار لازم است.
به قول ملک الشعرای بهار:

برکش ز سر این سپید مِعجَر
بنشین به یکی کبود اورند