دشمن طاووس آمد پَر او

در کشورهای پیشرفته و توسعه یافته می کوشند تا مغزها و نخبگان دیگر کشورها را جذب کنند و از دانش و توان آن ها به نفع کشور خود بهره ببرند و همین نخبه پروری سبب پیشرفت آن ها در زمینه دانش، صنعت و اقتصاد شده است.

در این کشورها به اهل تخصص و نخبگان علمی احترام می گذارند و امنیت و رفاه آن ها را فراهم می نمایند، قدر نخبگان علمی را به خوبی را می دانند و به فکر ترقی و توسعه کشور خود هستند.

اما برعکس در کشورهای توسعه نیافته، بستر برای رشد و تلاش نخبگان فراهم نیست و فرار روز افزون مغزها و سرمایه های انسانی در این کشورها نگران کننده است.

در این کشورها پخمه ها و اهل شعار مانع رشد و خدمت نخبه ها می شوند و نخبگان را مزاحم و مانع منافع و رشد کاذب خود می بینند.

از این روی نخبه هایی مانند دکتر ظریف و…برای خدمت و گره گشایی در کشور خود با موانع روبرو خواهند شد و آماج تهمت ها و مخالفت ها قرار می گیرند.

می توان ادعا کرد که در تمام سال های پس از انقلاب، هیچ وزیری به توانایی و تدبیر دکتر ظریف پا به مقام وزارت ننهاده است و خیلی از آن ها که به وزارت رسیدند، در قامت وزیری نبودند.

ظریف بود که در مقابل سیاستمداران ورزیده و کار آزمودهِ غربی توانست برجام را به سرانجام برساند و تحریم های کمرشکن را از دوش مردم ایران بردارد.

همان برجامی که ترامپ آمریکایی و شعار دهندگان بی عمل داخلی و کاسبان تحریم، در مخالفت با آن هم صدا شده بودند و مانع ها تراشیدند.
آری بی هنران، چشم دیدن اهل هنر را ندارند و نخبگان را مزاحم منافع خود می بینند و به همین روی برای کنار زدن و انزوای آن ها می کوشند.
گناه بزرگ دکتر ظریف لیاقت، تدبیر، توانمندی و کارگشایی اوست که کوته فکران تحمل آن را ندارند.
بزرگترین سرمایه هر کشوری، نیروهای انسانی توانمند و نخبه آن کشور است که هرگاه میدان و فرصتی برای عمل نیابند، جامعه از پیشرفت و توسعه باز خواهد ماند و هرگاه زمینه و فرصت یابند جامعه خویش را از بن بست ها و موانع خواهند رهانید.
” دشمن طاووس آمد پَر او…
منطقیان۱۴۰۳/۵/۲۳